بخشهایی از متن:

اساسی ترین پایه توسعه، انرژی است و یكی از مهم ترین مسائل جوامع بشری امروزی، انرژی و نحوه تأمین نیازهای مربوط به آن است. هرچند در جمهوری اسلامی ایران، به واسطه وجود ذخایر عظیم سوخت های فسیلی، به تفكر حداكثر صرفه جویی و اتلاف در مصرف انرژی توجه جدی نشده است، از این رو توجه به این امر به ویژه به علت بروز اثرهای زیست محیطی ناهنجار، در مراحل مختلف تولید، تبدیل و مصرف انرژی اجتناب ناپذیر است.

عوامل مؤثر در توسعه پایدار بخش انرژی را می توان عوامل امنیت در عرضه انرژی، امنیت در تقاضای انرژی، فقر، جمعیت، اشتغال و حمل و نقل نام برد که هر یک از این عوامل نقش به سزایی در میزان مصرف انرژی دارند.

الگوی توسعه در بخش انرژی، هنگامی پذیرفتنی است كه به حفظ محیط زیست بیانجامد و كمترین تخریب را در این راه به دنبال داشته باشد.

...

محققان معتقدند كه اعماق اقیانوس ها می توانند بین 1000 تا 27000 گیگا تن و بیشتر CO2 در خود جای دهند. اما افزایش این مقدار CO2 به اقیانوس می تواند تعادل PH اقیانوس را تغییر داده و آب را برای حیات زنده اقیانوس بیشتر اسیدی نماید. از طرفی اتمسفر و اقیانوس از لحاظ CO2 در تعادل هستند و این بدان معناست كه با كاهش مقدار CO2 در اتمسفر ، اقیانوس منبع خوبی برای كربن خواهد بود . این مساله تا حدی وضعیت موجود را بهبود می بخشد ولی هنوز بهترین راه حل نیست.

در حدود سال 1996 پروژه ای در دریای شمال اجرا می شد كه در آن CO2 به یك مخزن تقریبا دایمی تزریق می شد. این پروژه كه توسط غول نفتی نروژ ، شركت استات اویل صورت گرفت. CO2 را پس از رساندن به سكوهای نفتی در دریا به سفره های زیر زمینی در عمق 3000 پایی تزریق كرد. این پروژه روزانه تقریبا 2800 تن CO2 معادل گاز تولید شده در یك نیروگاه زغال سنگی 140 مگاواتی را به كار گرفت. سفره زیر زمینی دارای 800 پا ضخامت و هزاران مایل مربع مساحت است. مدیر این پروژه گفته است ؛ بدین روش می توان كل دی اكسید كربن تولید شده از نیرو گاه های اروپا را به مدت 600 سال جمع آوری و انباشته كرد.

منبع دارد.